字1 字21 字41 字61 字81 字101 成语1 成语21 成语41 成语61 成语81 成语101 词语1 词语101 词语201 词语301 词语401 词语501 词语601 单词1 单词21 单词41 单词61 单词81 单词101 诗词1 诗词101 诗词201 诗词301 诗词401 诗词501 诗词601 诗人1 诗人21 诗人41 诗人61 诗人81 诗人101 名句1 名句21 名句41 名句61 名句81 名句101 近反义词1 近反义词21 近反义词41 近反义词61 近反义词81 近反义词101 造句1 造句101 造句201 造句301 造句401 造句501 造句601 字笔顺1 字笔顺21 字笔顺41 字笔顺61 字笔顺81 字笔顺101 歇后语1 谜语1 谜语11 谜语21 文言文1 文言文2 文言文3 百家姓1 百家姓2 百家姓3
古诗大全
当前位置:首页古诗大全 赴江陵途中寄赠王二十补阙李十一拾遗

赴江陵途中寄赠王二十补阙李十一拾遗

chén fàng zhú
xuè zhuī qiān yóu
hàn màn shěng shí
huǎng chéng
huò shàng shū
shàng shū yóu
huǎng nián jīng shī hàn
tián shǎo suǒ shōu
shàng lián mín shí
zhēng bàn xiū
yǒu jīng fèi
wèi miǎn fán zhēng qiú
zhě yún
pín zhě liú
chuán wén jiān
chì gōu
chí nán dòu
diào kěn chóu
shí chū
è 饿 zhě chóu
qīn féng dào biān
zhù jiǔ yōu
guī shě néng shí
yǒu zhōng gōu
shì huì chú shǐ
chéng dāng yán qiū
bài shū mén
wéi zhōng níng móu
shàng chén rén
lìng jué hóu
xià chén diàn nèi
gēn běn yōu
xuě yàn fēng shú
xìng kuān dài cán móu
tiān rán gǎn
kōng tàn chóu miù
wèi yán shī shè
nǎi fǎn qiān yán zhōu
tóng guān jìn cái jùn
piān shàn liǔ liú
huò yán xiè
chuán zhī luò yuān chóu
èr ěr
jiāng duàn hái
zhōng shǐ 使 lín mén qiǎn
qǐng liú
bìng mèi chuáng
fèn zhī míng yōu
bēi jiù bié
bǎi qǐng hàn tóu
ruò bào zhì
chū bài wàng cán xiū
miǎn miǎn huí
háng háng lián zhōu
cháo wéi qīng yún shì
zuò bái tóu qiú
shāng shān dōng yuè
bīng dòng jué háng zhōu
chūn fēng dòng tíng làng
chū méi jīng zhōu
lǐng dào suǒ rèn
yán fèng jūn hóu
suān hán dào
suí shì shēng chuāng yóu
yuǎn chù
mín yuán hóu
shēng níng duō fèn 忿 hěn
shé fēn cháo zhōu
bái yán xià
shuāng míng dòu xiū liú
yǒu shé lèi liǎng shǒu
yǒu qún fēi yóu
qióng dōng huò yáo shàn
shèng xià huò zhòng qiú
zuì wèi
hōng xiāo líng qiū
léi tíng zhù guāng guài
xiàng nán móu
qián gòu
shí jiā chōu
cāi xián dòng zhì
duì àn zhé huái 怀 chóu
qián ēn shè
xīn hái yōu
guǒ rán yòu zhí
guī chú yōu
xióng qiě
téng líng jìn máo
cáo yuàn
chù shì bēi zōu
shēng píng rén
suǒ xué jiē kǒng zhōu
zǎo zhī guān
liè sān hòu chóu
kuàng qīn àn
qiāo bēng jiān tōu
xuán zhī shī shì shì
kǒng
xiāng shuǐ qīng qiě
liáng fēng xiū xiū
wéi shǒu guī
shàng yóu
zuó zhě jīng shǐ 使 zhì
huáng chuán miǎn liú
rán xià míng zhào
shǒu zuì zhū gòng dōu
wén diān yāo bèi
é guàn jìn hóng 鸿 chóu
bān háng zài
huáng pèi míng láng qiú
zhù zhēn guān liè
biān fēng tuō dōu móu
sān xián tuī shì cóng
zhuó luò qīng méi zōu
gāo cān zào huà
qīng wén huàn huáng yóu
xié xīn shèng
zhì tóng máo yóu
xiǎo yǒng 鹿 míng
shí píng guì yōu yōu
fēng miǎo
cháng tóng dāo
shī zhì zǎo shuāi huàn
qián yóu
cóng chǐ 齿 quē
shǐ shé wéi róu
yīn yòu sāi
jiàn néng děng xūn yóu
shēn guān
mìng sōng qiū
kōng huái 怀 yān néng guǒ
dàn jiàn suì qiú
yīn tāng mǐn qín shòu
jiě wǎng zhù zhū móu
léi huàn jué bǎo jiàn
yuān fēn xiāo dòu niú
dào chéng shàng
shuí néng jiè qián chóu
yīn qín yǒu
míng yuè fēi àn tóu
诗人介绍
韩愈

韩愈

收录作品:661首

韩愈(768年-824年12月25日),字退之,河南河阳(今河南省孟州市)人,自称“祖籍昌黎郡”,世称“韩昌黎”、“昌黎先生”。唐代中期大臣,文学家、思想家、政治家,秘书郎韩仲卿之子。元和十二年(817年),出任宰相裴度行军司马,从平“淮西之乱”。直言谏迎佛骨,贬为潮州刺史。宦海沉浮,累迁吏部侍郎,人称“韩吏部”。长庆四年(824年),韩愈病逝,年五十七,追赠礼部尚书,谥号为“文”,故称“韩文公”。元丰元年(1078年),追封昌黎郡伯,并从祀孔庙。韩愈作为唐代古文运动的倡导者,名列“唐宋八大家”之首,有“文章巨公”和“百代文宗”之名。与柳宗元并称“韩柳”,与柳宗元、欧阳修和苏轼并称“千古文章四大家”。倡导“文道合一”、“气盛言宜”、“务去陈言”、“文从字顺”等写作理论,对后人具有指导意义。著有《韩昌黎集》等。
查看更多 >>
韩愈其他诗词
唐代诗词
推荐诗词
相关诗人
Top